Współautorka spektaklu tańca współczesnego stworzonego specjalnie na 12 IN OUT FESTIVAL 2018.

Agata Janikowska - studentka studiów magisterskich na Uniwersytecie Gdańskim gdzie pracę dyplomową na temat polskich budynków muzealnych powstałych po transformacji ustrojowej pisze pod kierownictwem profesor Małgorzaty Omilanowskiej. Doświadczenie w instytucjach kultury zdobywała podczas wolontariatów m.in. w CSW Łaźnia oraz pracując jako animatorka wystaw w Łaźni i Gdyńskim Centrum Designu.

Asystenkta kuratora Festiwalu IN OUT.

Emilia Golnik - absolwentka historii sztuki (2015) Uniwersytetu Gdańskiego, studentka Menadżerowie Kultury w Głównej Szkole Handlowej w Warszawie. W latach 2016-2017 edukatorka w Muzeum Narodowym w Gdańsku.

Koordynatorka projektu IN OUT FESTIVAL.

dr Katarzyna Pastuszak - tancerka, reżyser, teatrolog, tłumacz, w latach 2009-2014 Kurator Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Od 2003 współtworzy Teatr Amareya. W 2016 nominowana do prestiżowej nagrody „Splendor Gedanensis” za realizację polsko-japońskiego projektu „Kantor_Tropy”. Jest także zdobywczynią prestiżowego stypendium „Młoda Polska” 2015 na realizację projektu „Kantor_Tropy”.
W 2016 zwyciężyła także w kategorii - „Człowiek teatru” w rankingu Gazety Świętojańskiej; w tym samym rankingu spektakl „Kantor_Tropy: COLLAGE” wygrał w kategorii „Najlepszy spektakl OFF-OFF”. W 2015 nominowana do prestiżowej nagrody „Splendor Gedanensis” za reżyserię spektaklu „Nomadka”. W grudniu 2014 nakładem wydawnictwa Universitas ukazała się jej książka pt. „Ankoku butô Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie”. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya 2003-2015 oraz w projektach z twórcami zagranicznymi – np. “The Power of Nature” z grenlandzką storytellerką Louise Fontain (2013, Norwegia) „Dream Regime” z Gekidan Kaitaisha z Tokio pokazywany w Polsce i Japonii (2007-2011), „Caravan Project” z Ang Gey Pin (2008), „Anatomical Theatre – The Mystery of Life and Death” z Joan Laage (2006-2007), „Ten ku Youran” z Daisuke Yoshimoto (2006), „Mandala życia i śmierci” w reżyserii Atsushiego Takenouchiego (2005). Spektakle i performanse z jej udziałem prezentowane były m.in. na: Tanzimpulse Festival (Salzburg), Redplexus Festival  (Marseille), XV Alternative Theatre Meetings KLAMRA, SUKKOT Dance Festival in Adama Centre / Mitzpa Ramon (Israel), Festiwal Present Performance (Gdańsk); Międzynarodowy Festiwal APART (Katowice); Festival of Asian Culture - MADE IN ASIA, Gdańsk, Poland, Festival Streetwaves Gdańsk, Poland; International Festival „Sound Around Kaliningrad”, Russia; Redplexus Festival - Préavis de Désordre Urbain in Marseille, France; Shakespeare Festival, Gdańsk, Poland; Villkvinneseminar Festival of Women Art,  Mosjøen (Norway); TAGTAS Festival, Morishita Studio in Tokyo, Japan; „Opening Doors III” festival organised by Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Reżyseruje również projekty teatralne z osobami niepełnosprawnymi i niewidomymi. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji, Japonii. Spektakl „NOMADKA” w reżyserii K. Pastuszak został zaprezentowany podczas 11. International Dance and Theatre Festival w Theatre X w Tokio i w Sisimiut Kulturhus na Grenlandii oraz w Teatrze Narodowym Grenlandii w Nuuk. Teatr Amareya prowadzony przez Pastuszak został rekomendowany przez jury Polskiej Platformy Tańca 2014 do prezentacji swojej twórczości w ramach bloku „Wizytówka artysty”. W 2016 „Kantor_Tropy: COLLAGE” w reż. Pastuszak został uznany za „Najlepszy spektakl OFF-OFF” w rankingu Gazety Świętojańskiej, zaś w 2017 zdobył II nagrodę publiczności na Festiwalu Klamra w Toruniu. W 2017 spektakl „Nomadka” prezentowany był w Japonii w Sapporo i w Tokio; w pokazach spektaklu wzięły udział dwie artystki reprezentujące rdzenny japoński lud Ajnu - Tsugumi Matsudaira i Utae Ehara.

 

Katarzyna Pastuszak jest jurorem 1. etapu konkursu i wygłosi wykład pt. „Więcej niż obraz, więcej niż taniec, więcej niż film, czyli 9 wariacji na temat dancefilm”.
 

Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz - choreograf, tancerz, performer. Transgeniczna, transseksualna praca Dziemaszkiewicz ma na celu łączenie przeciwieństw, stawianie pytań o granice pomiędzy zwierzęcością i człowieczeństwem. Jego teatr sięga do przeczuć, instynktów, emocji. Nadrzędną zasadą jest szczerość. Często używana nagość jest manifestacją radości, naturalności, spontaniczności.

1987-1998 TEATR EKSPRESJI Wojciecha Misiuro- GDAŃSK-MIKOŁÓW-SOPOT (asystent reżysera i choreografa, taniec)

1996-2000 MOVING M3 Teather- BERLIN

1998-2000 TEATR BABCIA ZOSIA, przy Klubie Polskich Nieudaczników w BERLIN

1995- powołanie do życia autorskiego TEATRU PATRZ MI NA USTA, BERLIN-GDAŃSK,

1992-2012- współpraca z Sopocką Fundacją Integracji Nauki Kultury i Sztuki- SFINKS-( performance, akcje, happeningi, choreografia, taniec)

2004-2012- współpraca z artystką multimedialną Mariolą Brillowską (choreografia, udział w spektaklach)

od 2003 czynne uprawianie sztuki performance, udział w wielu festiwalach w kraju i na świecie.